Soundarya Lahari - Sloka: 63

Beneficial Results: 

ஸர்வஜன ஸம்மோஹனம் Bewitching all, commanding power, gives moksha.

Bestows magnetic and attractive face and personality.

स्मितज्योत्स्नाजालं तव वदनचन्द्रस्य पिबतां 

चकोराणामासीदतिरसतया चञ्चुजडिमा । 

अतस्ते शीतांशोरमृतलहरीमम्लरुचयः
पिबन्ति स्वच्छन्दं निशि निशि भृशं काञ्जिकधिया ॥ ६३॥

புன்சிரிப்பின் அழகு [ஸர்வஜன ஸம்மோஹனம்]

ஸ்மித ஜ்யோத்ஸ்நா ஜாலம் தவ வதன சந்த்ரஸ்ய பிபதாம்

சகோராணாம் ஆஸீத் அதிரஸதயா சஞ்சுஜடிமா |

அதஸ்தே சீதாம்சோ: அம்ருதலஹரீம் ஆம்லருசய:

பிபந்தி ஸ்வச்சந்தம் நிசி நிசி ப்ருசம் காஞ்ஜிகதியா || 63 ||

நீ, புன்சிரிப்புடன் இருக்கும் சமயம் உன்னுடைய வதன சந்திரனிடமிருந்து பெருகும் நிலவைப் போன்ற கிரணங்களை அதிகமாகச் சாப்பிட்ட சகோர பக்ஷிகளுக்கு அதன் இனிமையில் மூக்குத் திகட்டி மறத்துப் போனது. அவ்வாறு மறத்துப் போனதை மாற்றிக் கொள்ள அவை சந்திரனது அம்ருதமயமான கிரணங்களைப் புளித்த கஞ்சியாக நினைத்து அதை இரவுகளில் வேண்டிய அளவு குடிக்கின்றன.

இந்த ஸ்லோகத்தில் அன்னையின் புன்சிரிப்பினைப் பற்றிச் சொல்லியிருக்கிறார். ஸ்மிதம் என்றாலேயே புன்சிரிப்பு என்று பொருள். அம்பிகையின் புன்சிரிப்பானது இன்னொரு சந்திரன் போன்று தோற்றம் தருகிறதாம். சகோர பக்ஷிகள் சந்திரனுடைய நிலாவையே பானம் பண்ணுவதாகச் சொல்வர். இதே சகோர பக்ஷியை "இங்கேயும்" பகவத் பாதர் உபயோகம் பண்ணியிருக்கிறார். அதாவது அன்னையின் ஸ்மிதமான வதனமானது சந்திரனைவிட அதிக மதுரமாக இருக்கிறது என்றும், அம்பிகையின் வதனாரவிந்தமாகிய சந்திரனுடன் ஒப்பிடும் போது, சந்திரன் புளித்த கஞ்சி மாதிரி இருப்பதாக ஒப்பீடு செய்கிறார்.

தவ வதந சந்த்ரஸ்ய - உன்னுடைய முகமாகிற சந்த்ரனுடைய; ஸ்மித ஜ்யோத்ஸ்னா ஜாலம் - புன்சிரிப்பாகிய நிலவுக் கூட்டத்தை; பிபதாம் - குடிக்கிற; சகோராணாம் - சகோர பக்ஷிகளுக்கு; அதிரஸதயா - அதிக இனிமையாக இருப்பதால்; சஞ்சு ஜடிமா ஆஸீத் - மூக்கு திகட்டி மறத்துப் போதல்; அத: ஆகவே; தே - அவை; ஆம்லருசய: - புளிப்பில் ஆசையுடையதாக; சீதாம்சோ: சந்திரனுடைய; அம்ருத லஹரீம் - கிரணங்களாகிய அம்ருத கலையை; காஞ்ஜிகதியா - கஞ்சி என்றெண்ணி; ஸ்வச்சந்தம் - யதேஷ்டமாக; நிசி நிசி - ஒவ்வொரு இரவிலும்; ப்ருசம் பிபந்தி - நிறையக் குடிக்கின்றன.

ஒப்புநோக்கத்தக்க அபிராமி அந்தாதி பாடல்: 78, 22, 84

நினைவிற்கொள்ளத்தக்க லலிதா சஹஸ்ரநாமாக்கள்:

• மந்தஸ்மித ப்ரபாபூர மஜ்ஜத் காமேசமாநஸா
• தரஹாஸோஜ்வலந்முகீ
• சாருஹாஸா

smitajyotsnājālaṃ tava vadanacandrasya pibatāṃ

cakorāṇā-māsī-datirasatayā cañcu-jaḍimā |

ataste śītāṃśo-ramṛtalaharī māmlarucayaḥ

pibantī svacchandaṃ niśi niśi bhṛśaṃ kāñji kadhiyā || 63 ||

The Chakora birds,

Feel that their tongues have been numbed,

By forever drinking,

The sweet nectar like light emanating,

From your moon like face,

And for a change wanted to taste,

The sour rice gruel during the night,

And have started drinking,

The white rays of the full moon in the sky.

Digest of Paramacharya’s Discourses on Soundarya Lahari - Sloka:63 from Sri Ra.Ganapathy's 'Deivathin Kural'. (Digest of pp.1211 -1217 of Deivathin Kural, 6th volume, 4th imprn.)

Reference:

http://sanskritdocuments.org/

http://egayathri.blogspot.in

http://www.vignanam.org
http://sowndharyalahari.blogspot.in

http://soundaryalaharishloka.blogspot.in
http://www.krishnamurthys.com